Po pierwszej wojnie światowej na funkcjonowanie człuchowskiego młyna miały wpływ nowo wybudowane młyny w okolicy, których koszty funkcjonowania były niższe niż w młynie braci. Dlatego też ich firma stała się niewydolna finansowo. W roku 1926 młyn i spółka zostały sprzedane spółce handlowej Raiffeisen Grenzmärkischen Handelsgenossenschaft eGmbH w Człuchowie. 51% udziałów zostało przekazanych dyrektorowi Hugo Sievertowi z Gdańska, natomiast 49% udziałów otrzymało 113 gospodarzy lokalnych. Po roku 1934 młyn wyszedł z kryzysu finansowego, został zmodernizowany i rozbudowany. A kapitał spółki wzrósł 5- krotnie: ze 100 tysięcy marek pruskich, do 500 tysięcy.

Po roku 1945 już pod rosyjską okupacją kilku pracowników zostało zmuszonych do kontynuowania pracy w młynie, między innymi sędziwy młynarz Pubanz, który pracował w młynie, aż do swojej śmierci 4 maja 1945 roku. Pubanz zmarł w „swoim” młynie na zawał serca i został pochowany na posesji młyna nad jeziorem.

Informacji na temat człuchowskiego młyna nie jest zbyt wiele. Trzeba brać pod uwagę fakt, że na początku XX wieku liczba mieszkańców Schlochau (Człuchów) wynosiła niewiele ponad 3,5 tys. Tereny Prus, do których należeli mieszkańcy Schlochau opustoszały, mieszkańcy wyemigrowali po pierwszej i drugiej wojnie światowej, a wraz z nimi historie i relacje dotyczące człuchowskiej aglomeracji. Dalsze informacje pochodzą już od ludności napływowej i niestety nie zostały one spisane. Z przekazów ustnych można wnioskować, że młyn zaprzestał działalność w latach 80tych XX wieku.

W latach 60tych – 80tych XX wieku w budynkach od strony dworca znajdowała się Kwaszarnia. Kiszono tam ogórki i kwaszono kapustę.

W 1975 roku Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Przemysłu Zbożowo Młynarskiego „PZZ” w Słupsku kupiło młyn. Kaszarnia zaczęła działać w 1978 roku, a dostosowanie młyna do produkcji kaszy odbyło się na podstawie planów architektonicznych firmy Przedsiębiorstwo Remontowo Montażowe Przemysłu Zbożowo Młynarskiego we Wrocławiu. Kasza produkowana w Człuchowie należała do pierwszej trójki najlepszych kasz w Polsce. Produkowano tu kasze 24 godziny na dobę. Niestety w 2001 roku ze względu na słabą koniunkturę Kaszarnię zamknięto, a budynek został wykupiony przez człuchowskie przedsiębiorstwo.

Budynek został zakupiony przez obecnych właścicieli w grudniu 2008 roku. W ciągu 1,5 roku został zaadaptowany na 2 sale bankietowe i restaurację, a pierwsi goście przybyli do restauracji w sobotę 26.06.2010r. Cztery lata później, w 2014 roku zostało otwarte 1 piętro z salą zabaw dla dzieci oraz z salą bankietową. Czas pandemii zakończył działalność restauracji i obiekt w całości przekształcił się w sale bankietowe. Dzięki temu Kaszarnia zyskała kolejną, czwartą salę, która jest świetnym miejscem na kameralne spotkania.

Przez kolejne lata miejsce to było nazywane przez mieszkańców miasta adekwatnie do tego co było tam ówcześnie produkowane. Obecna nazwa została przyjęta po ostatniej działalności tego miejsca, czyli kaszarni. Taki też zapis widnieje na dokumentach zakupu nieruchomości.